Էդգար Ալթունյանի բլոգ

One day a man saw an old lady, stranded on the side of the road, but even in the dim light of day, he could see she needed help. So he pulled up in front of her Mercedes and got out. His Pontiac was still sputtering when he approached her.

Even with the smile on his face, she was worried. No one had stopped to help for the last hour or so. Was he going to hurt her? He didn’t look safe; he looked poor and hungry.  He could see that she was frightened, standing out there in the cold. He knew how she felt. It was those chills which only fear can put in you.

He said, “I’m here to help you, ma’am. Why don’t you wait in the car where it’s warm? By the way, my name is Bryan Anderson.”

Well, all she had was a flat tire, but for an old lady, that was bad enough. Bryan crawled under the car looking for a place to put the jack, skinning his knuckles a time or two. Soon he was able to change the tire. But he had to get dirty and his hands hurt.  As he was tightening up the lug nuts, she rolled down the window and began to talk to him. She told him that she was from St. Louis and was only just passing through. She couldn’t thank him enough for coming to her aid.

Bryan just smiled as he closed her trunk. The lady asked how much she owed him. Any amount would have been all right with her. She already imagined all the awful things that could have happened had he not stopped. Bryan never thought twice about being paid. This was not a job to him. This was helping someone in need, and God knows there were plenty, who had given him a hand in the past. He had lived his whole life that way, and it never occurred to him to act any other way.

He told her that if she really wanted to pay him back, the next time she saw someone who needed help, she could give that person the assistance they needed, and Bryan added, “And think of me.”

He waited until she started her car and drove off. It had been a cold and depressing day, but he felt good as he headed for home, disappearing into the twilight.

A few miles down the road the lady saw a small cafe. She went in to grab a bite to eat, and take the chill off before she made the last leg of her trip home. It was a dingy looking restaurant. Outside were two old gas pumps. The whole scene was unfamiliar to her. The waitress came over and brought a clean towel to wipe her wet hair. She had a sweet smile, one that even being on her feet for the whole day couldn’t erase. The lady noticed the waitress was nearly eight months pregnant, but she never let the strain and aches change her attitude. The old lady wondered how someone who had so little could be so giving to a stranger. Then she remembered Bryan.

After the lady finished her meal, she paid with a hundred dollar bill. The waitress quickly went to get change for her hundred dollar bill, but the old lady had slipped right out the door. She was gone by the time the waitress came back. The waitress wondered where the lady could be. Then she noticed something written on the napkin.

There were tears in her eyes when she read what the lady wrote: “You don’t owe me anything. I have been there too. Somebody once helped me out, the way I’m helping you. If you really want to pay me back, here is what you do: Do not let this chain of love end with you.”

Under the napkin were four more $100 bills.

Well, there were tables to clear, sugar bowls to fill, and people to serve, but the waitress made it through another day. That night when she got home from work and climbed into bed, she was thinking about the money and what the lady had written. How could the lady have known how much she and her husband needed it? With the baby due next month, it was going to be hard….

She knew how worried her husband was, and as he lay sleeping next to her, she gave him a soft kiss and whispered soft and low, “Everything’s going to be all right. I love you, Bryan Anderson.”

Ever since the beginning The girl’s family member disagree her relationship with the boy. Saying that because of family background, if she insist of being together with the boy, she’ll suffer for her whole lifetime.

Because of the pressure applied by family members, she frequently quarrel with him. The girl does love the boy, she used to ask him, “How much do you love me?” Because the boy is not good with words, he used to make her angry. With additional comment from her parents, her mood get even worse. The boy, has become her “anger releasing target”. And the boy, just silently allowed her to continuously release her anger on him.

Later, the boy graduated from University. He plan to further study overseas but before he left. He proposed to the girl… ” I, don’t know how to say nice words but I do know that, I love you. If you agree, I am willing to take care of you, the whole life. About your family members, I will work hard to convince them and agree on us.”

“Marry me, will you?”, the girl agreed.

And her parents, looking at the effort shown by the boy, agreed with them. Finally, before the boy go oversea, they are engaged. The girl stay back in the hometown, step into the working society where as the boy continuing his study oversea. They maintained their relationship through telephone and letters. Although time is difficult to get through with, but both of them never give up.

One day, the girl left home for work as usual on her way to the bus stop, a car lose control and knock her down. As she awake from unconsciousness, she saw her parents and realize how seriously she got hurt and how fortunate of her, not to get killed.

Looking at her parents, with their faced got all wet by their tears, she tried to comfort them. But then, she found out that She can’t even spell out a word, she tried her best to make some voice but all she managed, was to breath without any voice. She’s mute. According to the doctor, the injury affected her brain, and that cause her to be mute for the rest of her life. Listening to her parents persuade, but can’t even reply with a single word, the girl collapsed. Throughout the days, others than crying silently, still it is crying.

Later, the girl discharged from hospital. Returning to her home, everything is still like before. Except that the phone ring, has turned into the worst nightmare of hers. Ring after ring, continuously stimulate her, stimulating her pain But she can’t tell the boy. She don’t want to be a burden to him, and wrote him a letter telling him that she no longer want to wait, the relationship between them ended, and even returned him the engagement ring. Facing the letters and telephone from the boy, all she can do, is to allow tears falling from her eyes.

Her father decided to move, after seeing the pain she is suffering. Hoping that she could forget everything and be happier into a new environment, the girl started to learn, slowly picking up sign language and start over again. Also telling herself to forget the boy.

One day, her best friend tell her that the boy’s back. He’s searching all around for her, she asked her best friend not to tell him about her and asked her to tell him to forget her. After that for more than a year there was no news of boy. One day her best friend tells her, that the boy is getting married soon, and passed the Wedding Card to her. She open the card sadly, but she found her name on the card.

The moment she want to ask her best friend, the boy appear in front of her. With an unfamiliar sign language, he told her ”I spent more than a year’s time, to force myself to learn sign language, in order to tell you, I have not forgot our promise, give me an opportunity, let me be your voice. I love you.”

Looking at the slow sign language by the boy, and the engagement ring she gave back to him, She finally smiled

Նախագծի նպատակը

1. ծանոթացում բառարանների, բառարանների տեսակների հետ

2. բառարանից օգտվելու հմտությունների մշակում

3. բառարանների ստեղծում` տերյանական, չարենցյան, թումանյանական, բարբառային, էպոսյան, համացանցային և այլն

Բառարանների տեսակները.

Բառարանները դասակարգվում են ըստ`

Ըստ բառաքանակի կամ ըստ բառահոդվածի ծավալի՝ ընդարձակ կամ լիակատար բառարան, և համառոտ բառարան։

Ըստ գործնական կամ այլ նպակադրման՝ դպրոցական բառարան, տեղեկատու բառարան։

Հայկազեան բառարանը համարվում է առաջին լիարժեք հայերեն բառարանը, որը լույս է տեսել 1749 թվականին, չնայած բառարանի կազմումը տևել է ուղիղ կես դար։ Հիսուն տարիների ընթացքում բառարանի հեղինակները ` Գաբրիել Ավետիքյանը, Խաչատուր Սյուրմելյանը և Մկրտիչ Ավերգյանը Մխիթարյան միաբանության մատենադարանում գտնվող մոտ 1000 ձեռագրերի ուսումնասիրության արդյունքում կազմեցին բառարանը, որը ինչպես գրված է ներմուծությունում, կազմված է 12 ձեռագիր հատորներից (109 հազար բառ)։

Բայց, ամբողջ ձեռագրի հրատարակության ծախսերն այնքան մեծ էին, որը ստիպված եղան բառարանը համառոտել մինչև երկու հատոր (51 հազար բառ)։

Տերյանը այս հոդվածում վերլուծում է այդ ժամանակվա հայ հասարակարգը։ Հոդվածում Տերյանը սուր քննադատության է ենթարկում հայ ծխական մտավորականությունը։ Ըստ Տերյանի՝ ծխական մտավորականությունը «զավթել է» հայ հասարակությունը և կարգարվորում դրա բոլոր ոլորտները, սահմանափակելով մարդկանց մտածողությունը։ Տերյանը այդ դեպքում գրել է կոնկրետ հայ գրականության խնդիրների մասին, բայց իմ կարծիքով մտածողության սահմանափակումը բոլոր ոլորտների համար է խնդիր։ Բոլոր ժամանակներում կառավարող էլիտաններին շահավետ չի եղել կրթել զարգացած և ազատ մտածելակերպով սերունդ։ Նրանց հարկավոր է կառավարելի և ենթարկող մարդկային ամբոխ, որը չունի ոչ մի մտածողություն, նույնիսկ սամհամափակ։

Խնդիրը կա նաև հիմա։ Պետությունը անկախությունից հետո չկարողացավ կրթել զարգացած սերունդ, ինչի պատճառով մեր գիտությունը և մշակույթը չեն զարգանում, կարելի է ասել լռիվ անհետացել են։ Ներկայիս Հայաստանի հասարակությունը նյութապաշտ ամբոխ է, որը առաջնորդվում է «Որտեղ հաց՝ այնտեղ կաց» սկզբունքով։ Նրանց համար գոյություն չունի ազգային միտք, նրանք ցանկություն չունեն պայքարելու այս պետության համար։ Իսկ մնացած մտածող մարդիկ ստիպված լքում են երկիրը, քանի որ արտասահմանում նրանց գնահատում են։

Ինչպես շատ է պատահում հայ գրողների պարագայում՝ Թումանյանի «Մեծ ցավը» հոդվածում նկարագրված խնդիրները նույնպես արդիական են մինչ օրս։ Չճանաչելով մեր լեզուն, պատմությունը, գրականությունը և նույնիսկ մեզ մենք փորձում ենք միասնական ազգ լինեն։

Իմ կարծիքով, այս դեպքում խնդիրը մենակ մեր չիմացության մեջ չէ։ Շատ ազգեր, չունենալով վերը նշվածներից ոչ մի բան, վերջ ի վերջո կարողանում են կառուցել կայուն պետություն։ Օրինակ՝ Միացյալ Նահանգները։ Պետություն, որը հիմա աշխարհի քաղաքական, գիտական և մշակույթային կենտրոնն է, ստեղծվել է եվրոպացի փախստականների կողմից, որոնք չունեին իրար հետ ոչ մի կապ։ Այդ փախստականները ունեին միասնական միտք և նպատակ՝ անկախանալ։ Մեր խնդիրը հենց դրանում է, ներկա պահին մենք չունենք ազգային միտք, որի շուրջ պետք է հավաքվենք և միասին ձգենտք դրան։ Այդ մտքի բացակայության պատճառով մենք ոչ թե ազգ ենք, այլ ազգաբնակչություն։

Ավետիք Իսահակյան «Հայրենի հողը» լեգենդը

1. Ինչ է լեգենդը (մտաբերել այլ լեգենդներ)

Լեգենդը բանավոր ավանդությունների վրա հիմնված բանաստեղծական պատմություն՝ ասք որևէ պատմական կամ մտացածին անձի կամ դեպքի մասին:

2. Համեմատել հերոսներին և նրանց արարքները

Լեգենդի գլխավոր հերոսը` զորավարը, դասական հերոս է հայկական գրականության համար։ Զորավարը հայրենասեր է, քաջ, խիզախ։ Իսկ թագավորը և զորակալը դասական վատ հերոսներ են։ Երկուսն էլ նախանձում էին զորավարի հաջողություններին, ինչի պատճառով հետո պատժվեցին։

3. Վերլուծել լեգենդը, գտնել գաղափարին առնչվող հատվածները

Բանաստեղծական շարքեր

1. Մթնշաղի անուրջներ

Տերյանի ստեղծագործությունների առաջին տպագիր ժողովածուն։ Լույս է տեսել 1908 թվականին Թիֆլիսում։

2. Գիշեր և հուշեր

Գրել է 1908-1911 թվականներին։ Ընդգրկում է 41 բանաստեղծություն։

3. Ոսկի հեքիաթ

Գրել է 1908-1911 թվականներին՝ «Գիշեր և հուշերին» զուգահեռ։ Այս շարքն ընդգրկում է 50 բանաստեղծություն։

4. Վերադարձ

Շարքի մեջ մտնող բանաստեղծությունները գրված են 10-ական թվականներին, գերազանցապես Վ. Տերյանի կյանքի և գործունեության պետերբուրգյան շրջանում (1913-1917թթ.):

5. Ոսկե շղթա



6. Երկիր Նաիրի

գրել է 1913-1916 թվականներին։ Այս շարքի գործերի մեծ մասը տպագրվել է մամուլում։ Այս շարքում նկարագրվում են բանաստեղծի հայրենասիրական ապրումները։

7. Կատվի դրախտ

Գրել է 1916-1917 թվականներին։

Այս այլընտրանքային մանկավարժական համակարգի հեղինակը իտալացի մանկավարժ և բժշկուհի Մարիա Մոնտեսորին։ Իր առաջարկած համակարգը տարբերվում է դասական մանկավարժության համակարգից:

Համակարգը յուրահատուկ է նրանով, որ երեխային տալիս է լիովին ընտրության ազատ իրավունք։ Երեխան կարող է ընտրել ինչ առարկա է ուզում ուսումնասիրել, իրենց զբաղմունքները։ Առարկանների ազատ ընտրությունը շատ պետք է, հատկապես ավագ դպրոցում, որտեղ շատերը արդեն ընտրել էն իրենց ոլորտը և ավելի շատ ժամանակ պետք է ծախսել այն առարկանների վրա, որոնք իրենց հետո պետք կլինեն համալսարանում։ Օրինակ մեր կրթահամալիրի ավագ դպրոցում կարելի է ասել աշխատում ենք Մոնտեսորիի համակարգով, թեկուզ միքիչ ձևափոխված։ Ամեն մեկս կազմում ենք մեր ուսումնական պլանը, ընտրում ենք ընտրության դասընթացները, սպորտաձևը։

Չնայած, որ Մոնտեսորիի համակարգը իմ համար ընդունելի է
, այս համակարգը պետք է գործի միայն Ավագ դպրոցում, իսկ կրտսեր և միջին դպրոցներում շարժվել ավելի դասական համակարգով, որովհետև այդ տարիքում երեխան դեռ վերջնական չի որոշել իր ապագա ոլորտը և անհընդատ մտափոխվում է։ Դրա պատճառով իմ կարծիքով այդ տարիքում երեխանները պետք է սովորեն ընդհանուր ուսումնական պլանով և ծրագրով։

Գործնական քերականություն

Վարժություններ

1․ Պարզի փոխակերպե՛ք տրված բարդ ստորադասական նախադասությունները:

1. Շուտով կնորոգեն այն ճանապարհը, որն ավերվել է հեղեղից։

Շուտով կնորոգվի հեղեղից ավերված ճանապարհը։



2. Այդ ամենը կկարողանաք կատարել այն դեպքում, եթե ամբողջ օրն աշխատեք։

Այդ ամենը կկարողանաք կատարել միայն ամբողջ օրը աշխատելով։



3. Երբ անձրևը դադարեց, զբոսայգին լցվեց մարդկանցով։

Անձրևը դադարելուց հետո այգին լցվեց մարդկանցով։



4. Գիտնականը ցանկանում էր ավարտել աշխատանքը, որ մեկնի գիտաժողովի։

Գիտնականը ավարտում էր աշխատանքը, որ մեկնի գիտաժողովի։



5. Ընթերցեցին նրանց անունները, ովքեր հաղթել էին նկարչության մրցույթում։

Ընթերցեցին նկարչության մրցույթում հաղթածների անունները։



6. Պարզվեց, որ այդ ապրանքները լավ որակ ունեն։

Պարզվեց, որ ապրանքները լավ որակի են։



7. Ծաղիկները, որոնք դրված էին ծաղկամանում, արդեն թոշնել էին։

Ծաղկամանում դրված ծաղիկները թոշնել էին։


8. Ձայնը, որը լսվում էր բակից, ծանոթ թվաց։

Բակից լսվող ձայնը ծանոթ թվաց։



9. Եթե մեքենան ճանապարհին չխափանվեր, երեկոյան կհասնեին քաղաք։

10. Գրքերը, որոնք հանձնարարել էր ուսուցիչը, շատ հետաքրքիր էին։

Ուսուցչի հանձնարարած գրքերը շատ հետաքրքիր էին։



2․ Բարդ ստորադասականի փոխակերպե՛ք տրված պարզ նախադասությունները։

1. Նոր կառուցված շենքը շատ գեղեցիկ էր։

Շենքը, որը նոր էր կառուցվել, շատ գեղեցիկ էր։



2. Այգում զբոսնելիս հանդիպեց ընկերոջը։

Հանդիպեցի ընկերոջս, երբ զբոսնում էի այգում։



3. Ձորի միջով ոլոր-մոլոր հոսող գետը գարնանը վարարում էր։

Գետը, որը ձորով ոլոր-մոլոր հոսում, գարնանը վարարում է։



4. Երկար ժամանակ չարչարվում էր հաջողության հասնելու համար։

Հաջողությանը հասնելու համար նա երկար ժամանակ չարչարվում էր։



5. Առավոտից տեղացող ձյունը ծածկել էր ամեն ինչ։

Ձյունը, որ առավոտից տեղում էր, ծածկել էր ամեն ինչ։



6. Պահապանները, տեսնելով մոտեցող մարդկանց, բացեցին դարպասը։



7. Եղանակի վատ լինելու պատճառով թռիչքը հետաձգվեց։
Թռիչքը հետաձգվեց եղանակային վատ պայմանների պատճառով։



8. Բոլորին հայտնի էր նրա՝ լավ բժիշկ լինելը։

9. Լսվում էին բակում խաղացող երեխաների ձայները։

Լսվում էին բակում երեխանների ձայները, որոնք խաղում էին բակում։



10. Այգում աշխատելիս մի կճուճ գտավ։

Աշխատակիցը այգում աշխատելու ժամանակ գտավ մի կճուճ։